موقعیت های ناکام کننده ولی مفید برای کودک

پنج موقعیتی که کودکان(باید)احساس نا امیدی خواهند کرد.

مترجم: نیما شاهین فر (روانشناس)

ما به عنوان پدر و مادر تلاش می کنیم تا کودکمان را از تمامی موقعیت های ناگوار و بد برحذر داریم، مسئله ای که امکان پذیر نیست.

خلق و خو و شخصیت کودکتان در برخورد با موقعیت های ناگوار بسیار تاثیر گذار است. اما شما می توانید این موقعیت های ناگوار را تبدیل به درس بزرگی در زندگی کودک کنید. در این مقاله با پنج مورد از این موقعیت ها و نحوه برخورد با آنها آشنا خواهید شد.

بعضی اوقات ظاهرا دنیا بر علیه کودک است. مثلا بلیط فیلمی که کودک دوست دارد تمام شده است، روز جشن تولد او اتفاقی ناگوار افتاده است، تیم مورد علاقه اش باخته است و...

شما در هر موقعیت می توانید به کودک کمک ویژه ای کنید مثلا در موقعیت باخت تیم مورد علاقه اش به او بگوید بخشی از دوست داشتن تیمی، حمایت تیم در مواقع باخت است و این فرصتی را برای جبران و رفع اشکالات فراهم خواهد آورد. در تمامی این موقعیت با کودک و از دنیای او صحبت کنید
 

موقعیت دوم: فردی مهمی کودک را پس زده است

دوست صمیمی دخترتان او را ترک کرده است و یا عموی مورد علاقه اش بچه دار شده و توجه کمتری به کودک شما دارد.

در این موقعیت گرچه شاید اذیت شوید، ولی بگذارید کودک احساس ناراحتی و درد بکند. دستپاچه نشوید و سریع شروع به صحبت نکنید.

در چنین موقعیت های پدر و مادر سریع می گویند " نگران نباش تو دوست تازه ای پیدا خواهی کرد و..." Dr. Goldstein  روانشناس این توصیه را دارد: " من می دونم که خیلی ناراحت کننده است و تو نا امید شدی"

این روش بازخورد عاطفی شما راه گفنگو را باز می کنید. از آنها بخواهید تا بیشتر در مورد احساشان حرف بزنند تا از بین آنها راه حل مشخص شود.

موقعیت سوم: کودک تمرین کافی نکرده است و نتیجه اش مورد دلخواه نیست

کودکان می دانند که برای به دست آوردن چیزی بسیار تلاش کنند. اما این دفعه تلاش نکرده است ولی انتظار موفقیت دارد.

در این موقعیت ها پدر و مادر سریع می خواهند وارد عمل شوند و کودک را دلداری و کمک کنند. و یا از طرفی دیگر شروع به تحقیر و تنبیه کودک می کنند و مدام نکات اخلاقی را به او یادآور می شوند. هر دوی این موارد می تواند منجر به کمال گرایی شود.

در چنین موقعیت بهتری است بگذارید تا کودک این ناکامی را به روش خودش تجربه کند. البته این بدان معنا نیست که او را تنها بگذاریم ولی اجازه دهیم تا این یادگیری حاصل شود که موفقیت نتیجه تلاش است.

موقعیت چهارم: کودک تمام تلاشش را کرده است ولی باز موفق نشده است

تیم فوتبالی که در آن بازی می کند، علی رغم تمام تلاشش شکست خورده است؟ گروهی که در آن بوده موفق به کسب امتیاز نشده؟ آیا در امتحانات نفر اول نشده است؟

تلاش برای تبدیل موقعیت ناامیدی به شادی می تواند جلوی این ناامیدی را بگیرید. مثلا شما می تواند بگویید که دیگران نیز تلاش کرده اند و بهتر است برای پیروزی دوستش که او نیز تلاش زیادی کرده است، خوشحال باشد.

همچنین او را به سمت تفکر در مورد آینده سوق دهید مثلا بگوید برنامه شما برای سال بعد چیست؟

موقعیت پنجم: کودک از خودش ناامید شده است

آیا کار مهمی را فراموش کرده اید؟ آیا زمان امتحان دانشگاه اشتباه کرده اید و خودتان را سرزنش می کنید؟ آیا یادتان رفته در غذا نمک بریزید و خودتان را شماتت می کنید؟

اگر در جلوی کودک خود را مدام سرزنش کنید، کودک نیز موقع اشتباه خودش را نخواهد بخشید ولی اگر گاهی خودتان را ببخشید می توانید این پیام را به کودک نیر برسانید. همچنین به کودک متذکر شوید که اشتباه کردن نیز جزئی از فرایند یادگیری است.

منبع (parents.com)