اولین نشست عصر کتاب نمایش کودک و نوجوان به نقد و بررسی کتاب «های و هوی» عباس جهانگیریان اختصاص داشت.

به گزارش ایسنا،  در این نشست که ۱۴ دی‌ماه در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد حسن دولت‌آبادی اظهار کرد: من در این اثر فانتزی قوی‌ای می‌بینم که ویژه نمایشنامه‌های عروسکی است. ولی از آنجا که جهانگیریان یک رمان‌نویس است  در دیالوگ‌نویسی اثر بعضا توضیحاتی را داده‌ که ضرورتی در آنها دیده نمی‌شود و بهتر بود آنها را اجرایی‌تر می‌کرد. از طرف دیگر نمایشنامه‌ «های و هوی» با موضوع خواب‌خواهی شروع می‌شود ولی در انتهای موضوع اصلا با خواب سر و کاری نداریم. به نظر می‌رسد وحدت رویه در این اثر آنچنان که شایسته است دیده نمی‌شود.

او تصریح کرد:این نمایشنامه حدودا ۱۵ دقیقه‌ای ۹ صحنه دارد. در حالی که می‌توان برخی از این صحنه‌ها را برای تسهیل در اجرا در هم ادغام کرد تا در شهرستانها که امکانات نمایشی کمتر است کارگردانان در اجرا با نگرانی مواجه نشوند. از سوی دیگر کاش گروه سنی این نمایشنامه بر روی جلد آن قید می‌شد تا تکلیف کودکان و نوجوانان و والدین آنها در انتخاب کتاب روشن شود. اگرچه تصویر روی جلد، آن را اثری کوکانه معرفی می‌کند.

منوچهر اکبرلو نیز در این نشست گفت: اگر معتقدیم سه ظلع مخاطب،‌ هنرمند و نقد رشددهنده فرهنگ هستند و باعث می‌شوند جامعه سوادنما، که بدتر از جامعه بی‌سواد است و نقدپذیری در آن کمتر جریان دارد، متحول شود، به شخصه از برگزاری چنین نشست‌هایی حمایت می‌کنم چرا که باعث می‌شود جامعه به سمت استاندارد شدن حرکت کند.

او تاکید کرد: دنیای امروز دنیای مشارکت‌هاست و دیگر بحث متکلم وحده بودن ارزشی ندارد. اما اگر بناست اثری به مشارکت منتهی شود جنس روایت و متن باید این موضوع را ایجاب کند. من فکر می‌کنم متن نمایش «های و هوی» به مخاطب اجازه نمی‌دهد که در آن مشارکتی داشته باشد. البته این موضوع، موضوعی است  که از متن آن  نشات می‌گیرد بنابراین جزو نقاط ضعف آن محسوب نمی‌شود.

عباس جهانگیریان نویسنده نمایش «های و هوی» نیز با اشاره به اینکه این کتاب بخشی از مجموعه «عروسک‌ها از بهشت می‌آیند» است گفت: بچه‌های ما به سبب کمبود امکانات اغلب نمایشنامه‌ها را می‌خوانند و کمتر پیش می‌آید که بتوانند آنها را اجرا کنند و تلویزیون هم در این زمینه کاری نمی‌کند. توضیح صحنه بخشی از ادبیات نمایش است. اگر توضیح صحنه‌ها خیلی کم باشد ممکن است در اجرا نمایش چیز دیگری شود. البته معتقدم به تعداد نمایشنامه‌نویسان در جهان سلیقه وجود دارد.

او افزود: من این کتاب را بر اساس کتاب تالیفی خودم با عنوان «‌خواب دختران چپ نیست» نوشته‌ام و معتقدم اگر بناست اقتباس سینمایی یا نمایشی از متن ادبی صورت بگیرد، باید توضیحات الزاما در قالب نمایش و تصویر باشد و در این زمینه کار پژوهشی نیز انجام داده‌ام. اما اگر درباره این اثر این طور به نظر می‌رسد که متن ادبی جای نمایش تصویری را گرفته بدون شک از دستم در رفته‌ است.

جهانگیریان نمایشنامه «های و هوی» را اثری دانست که ویژه کودکان و نوجوانان بوده و می‌تواند هم در تلویزیون و  هم در صحنه اجرا شود.