مترجم: نیما_شاهین_فر
واضح است اگر از کودکان دوقلو بپرسید که کدومشان مثلا آب را روی فرش ریخته است؟ آنها نام یکدیگر را در سنین پایین خواهند گفت. طبق تحقیقات کودکان در سنین ۳ سال و بعضی اوقات حتی در دو سالگی چنین دروغ های جزئی را برای فرار از تنبیه و یا تشویق می گویند.
بدیهی است که برخورد شدید با چنین دروغ های موجه نیست زیراکه کودک اصلا نمی داند این کارش اشتباه است. دکتر الیزابت برگر روانپزشک کودک معتقد است که در چنین سنین لزومی ندارد که ثابت کنیم کودک دروغ گفته است. و بهتر است دفعات اول آنها را نادیده بگیریم زیراکه برخورد شدید آنها را وادار به دروغ بیشتر خواهد کرد.
اگر این داستان ها شما را به دردسر می اندازد بهتر است از منظر دیگری به قضیه نگاه کنید. اگر کودک خوشحال است و روابط اجتماعی طبیعی دارد اصلا نگران نباشین. شاید این روشی برای ابراز عقیدهکودک باشد که شما آنقدر نگرانش هستین.
این نوع دروغ های کم و بیش قابل فهم هستند زیراکه بنا به دلایل مشخص گفته می شوند مثلا برای اجتناب از ناامید کردن شما و یا تنبیه و موارد مشابه.
در این سنین به جای برخورد مستقیم و شدید سعی کنید دلیل آنرا پیدا کنیدو در مورد آنها بحث کنید.