راهکارهای پرورش خوش بینی در کودک

مترجم: نیما شاهین فر (روانشناس)

آیا علاقه دارید فرزندانی خوش بین داشته باشید؟ به طور کلی کودکانی که نیمه پر لیوان را می بینند بهتر با چالش های زندگی روبرو می شوند و زندگی شادتری دارند. در این مقاله شش راهکار عملی برای پرورش خوش بینی را خواهید یافت.

دست از شکایت کردن بردارید

زمانیکه فرزندتان را به مدرسه می برید هی نگوید که ما به موقع نخواهیم رسید، ما پشت چراغ قرمز خواهیم ماند، همیشه شما دیر می خوابید و موادر مشابه. تمرکز بیش از اندازه بر روی افکار منفی و ناکامی ها بدبینی کلاسیک است. شکایت دائمی در مورد پول و روزهای سخت کاری موجب بدبینی در کودک می شود. در عوض سعی کنید در مورد اتفاقات خوب صحبت کنید و آنها را در زندگی و ذهن کودک بزرگ کنید. شما می توانید اتفاق بدی که امروز برایتان افتاده است را نقل کنید ولی راهکارهای مقابله با آن را نیز به کودک بگویید. به کودک نشان دهید که می تواند از پس مشکل برآیید.

آرزوها و انتظارات بزرگ و در عین حال واقع بینانه داشته باشید

برای کودکانتان قوانین واضح و متناسب با قابلیت هایشان وضع کنید. برای مثال به کودک بگویید" تو پیش از ناهار باید کفش هایت را داخل جاکفشی بگذاری سپس لباس هایت را داخل کمد بر روی جالباسی آویزان کنی و بعد..." با این کار او پس از انجام وظایف روزانه اش زمانیکه پیش شما می آید با افتخار خواهد گفت تمامی موارد را انجام دادم که شما در این حال باید او را تشویق کنید. برای داشتن روحیه ی خوش بینی، کودکان باید به خود ببالند و افتخار کنند.

کودک را تشویق به ریسک پذیری کنید.

والدین همیشه تلاش می کنند تا کودکشان در موقعیت های خطر قرار نگیریند. این هیچ مشکلی ندارد، ولی منع کردن کودک از انجام کاری، به این دلیل که او نمی تواند مثل بقیه عمل کند موجب کاهش اعتماد به نفس و رشد بدبینی کودک می شود.

مثلا از بازی کردن کودک با دوستانش نگران نشوید و بگذارید او به کوهنوردی و یا فعالیت های مورد علاقه اش بپردازد. از آزمایش مسائل تازه، به خود هراسی راه ندهید

قبل از هر واکنش کمی صبر کنید.

زمانیکه دوستان کودکم او را چاق صدا کردن، من تصمیم گرفتم به مدیر و معلمان اعتراض کنم تا جلوی این دانش آموزان را بگیرند اما کمی صبر کردم. از کودکم پرسیدم تو چکار می خواهی در مورد دوستانت انجام دهی و او نوشته ای در آورد که تصمیماتش را نوشته بود و راههای مقابله را می دانست: من به آنها خواهم گفت که چاق نیستم و...

سعی نکنید به عنوان پدر و مادر در همه ی موقعیت ها ظاهر شوید در عوض تلاش کنید تا کودکتان را ترغیب به مقابله و دفاع از خویشتن کنید. در کنار او باشید تا احساس حمایت کند ولی به جای او تصمیم نگیرید.

مشکل را تبدیل به گفتمان کنید.

"من در ریاضی خوب نیستم و فارسی را نمی فهمم، من همیشه نمراتم کم است". برای اجتناب از اینگونه نتیجه گیری ها این نوع صحبت های کودک را تبدیل به موضوعی برای بحث کنید. مثلا بگوید آیا هرکسی که نمره کمی می گیرد نفهم است و آیا...

همچنین به او روحیه دهید مثلا بگویید من می دانم که تو الان نمی توانی ساعت را بگویی ولی مطمئن هستم که خواهی توانست. در مواقع ناکامی، قابلیت ها و مهارت هایش را به او یادآور شوید

واقع بین باشید

کودکان فرق بین واقع بینی و روحیه دادن دروغین را متوجه می شوند. زمانیکه مشکلی پیش می اید لزومی ندارد مدام بگویید همه چیز درست خواهد شد. این نوع حرف زدن غیر واقعی می تواند نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. خوش بینی بیش از تفکر مثبت نیازمند تفکر واقع گرایانه است. با واقع بینی کودک آماده ی روبرو شدن با مشکلات نیز خواهد بود ولی در غیر اینصورت پیش بینی هیچ مشکلی را نخواهد داشت.