دستورالعمل های مهم پیش از ورود به مهدکودک

ده دستورالعمل مهم برای والدین از طرف معلمان پیش دبستانی

مترجم: نیما شاهین فر

روز به  روز بر تعداد مادرانی که از مشکلات کودکانشان در مهدکودک و مدرسه به ستوه آماده اند افزوده می شود. در این مقاله به ده دستورالعمل اساسی که معلمان پیش دبستانی بر آنها تاکید دارند، خواهیم پرداخت.

1 – انتظارات بیشتری از آنها داشته باشید.

در مدرسه معلمان از دانش آموزان انتظار دارند که خودشان آب بریزیند، ظرف غذایشان را خالی کنند، وسایلشان را جمع کنند. با توجه به کارهای که کودکتان باید در مهد کودک خودش انجام دهد، به آرامی استقلال آنها را متناسب با سن شان افزایش دهید.

2- شاید انجام بسیاری از کارهای کودک توسط شما راحت تر به نظر برسد ولی این کار صحیح به نظر نمی رسد. سپردن کارهای شخصی به خود کودک احساس غرور و اعتماد به نفس را نیز در کودک افزایش می دهد. به کودتان بگوید خودش غذایش را جمع کند و یا بخورد و هر جای نز به کمک و راهنمایی داشت به یاری او بشتابید.

3- کارهای که کودک انجام داده را مجدداً انجام ندهید.

اگر کودک تختش را مرتب کرده و یا لباسش را خودش انتخاب کرده و پوشیده، شما تخت او را دوباره با سلیقه خودتان مرتب نکنید مگر اینکه واقعا لازم باشد. از انجام دوباره کارهای او پرهیز کنید زیراکه ذوق و اعتماد به نفس او را خدشه دار می کنید.

4- به کودک اجازه دهید مسایل ساده را خودش حل کند.

اگر می بینید که کودک سعی می کند کتابی را از کتابخانه بر دارد و یا تلاش می کند اسباب بازی هایش را مرتب کند، در کار او تا جای که خطرناک نباشد مداخله نکنید و اجازه دهید این کارها را خوشان انجام دهند.

5- وظایف خاصی برای کودک در نظر بگیرید.

دادن تکالیف ساده به کودک همیشه برای کودک لذت بخش بوده و می تواند منبع خوبی برای اعتماد به نفس آنها شود. کارهای ساده ای مانند دادن آب به گل ها و یا مواظبت از آنها برای کودک بسیار مناسب هستند.

6- کودک را تشویق به همکاری کنید.

همکاری در محیط اجتماعی مهد کودک و یا مدرسه بسیار مهم هستند. سعی کنید هر حرکت اشتراکی کودک را تشویق کنید زیرا که کودکان هر حرکتی را که تشویق به دنبال داشته باشد را تکرار می کنند.

7- او را در موقعیت انتخاب کردن بگذارید.

اگر به عنوان مثال کودک سه ساله شما سر میز شما نمی نشیند، دو گزینه در مقابل او قرار دهید مثلا سر میز شما نشستن و یا ظرف شستن. شاید در ابتدا کودک مقاومت کند ولی پس از مدتی به این درک خواهد رسید که گزینه دوم که کمتر جذاب است او را به اهدافش نمی رساند.

8- از " اگر " کمتر استفاده کنید.

سعی کنید از ادبیاتی استفاده کنید که همکاری را ترغیب می کند. مثلا به جای اینکه بگویید " اگر اتاقت را تمیز کنی به پارک خواهیم رفت " بهتر است بگویید " هر وقت میزت را تمیز کردی، پارک خواهیم رفت.

9- تمرکز زدایی:

اگر کودک مدام روی صندلی می پرد و یا اسباب بازی خواهرش را خراب می کند، عوض مقابله مستقیم می توانید به کودک بگویید : بیا بریم با هم نقاشی بکشیم

10- اجرا مقررات را به تاخیر نیاندازید.

اگر قرار است کودک را با محرومیت از چیزی تنبیه کنید آنرا به تعویق نیاندازید. خیلی از پدر و مادرهای به کودک پشت تلفن می گویند که" بزار شب بیام خونه نمی زارم بازی کنی". به خاطر داشته باشید که زمانیکه شما به خانه برسید کودک کارش را فراموش کرده و ارتباطی با کارش و تنبیه برقرار نمی کندو همچنین اگر قرار  است در روز خاصی او را تشویق کنتید به هیچ وجه آنرا به تعویق نیاندازید. 

منبع: parents